İnsan bir zaman sonra her şeye yabancılaşıyor ki tek şey hep can hep sıcak hep sevilen kiymetliligini artıran olarak kalıyor; yürek…

Bir şeyi bir zaman orada sarıp sarmaladıysan orada ağırladıysan ve her köşesine dokunduysa işte gitsen de kalsan da nerede ne zaman nasıl olsan da o orada zaman zaman sana hep gülümser kalıyor…

Yaşamak güzel şey; sevmek sevilmek hayata dair olanların en güzeli…

Bazen bir çift gözde uzun kalırsın ki kalışın ne gözde, ne gözün sahibinde, ne de o çapkın gülüşünde.

Bir an bir salise o bir çift göz yüreğinin bir köşesinde saklı kalmış kıpırtı oluverir ve bir sen bilirsin bunu.

Zaman durur,  müzik susar, sarhoşluğun en derininde yer mekan adını yitiriverir ve her şey o kısacık an da başka bir gezegene dönüşüverir…

Hayatı yaşarken bir anlamı olmalı yaşadıklarının ve hatırı olmalı akla gelen an’ların…

Yoksa yaşadım bitti halleri nazarımda açtım doydum gibi bir şey…

Bir yanıt yazın