Fonda : Xecê Herdem – Bundan Öte
Bazen gidecek yer bulamazsın.
Gittiğin her yön çıkmaz sokak, değiştirdiğin her yol seni aynı yola götürür…
Ortada dursam dersin.
Sadece duruversem öylece.
Dokunamasalar bana, kirletemeseler.
Kendi kendime zamanla küçülüp yok oluversem dersin.
Ama onlara değmeden.
Kapatıp gözlerimi, kurduğum düşlerle birlikte ölsem.
Gidecek yerim olmaması, bir yere gitmemi gerektirmez ki dersin.
Olduğum yerde durayım en iyisi.
Benden anlamadın sevdamdan anla
Senin gülüşünle yaşadığımı
Akşamı ettiğim senden kalanla
Sabaha seninle başladığımı
Benden anlamadın aşkımdan anla
Ben arsızın biriyim işte
Huysuzum biraz
Sensizliğe de hiç katlanamam bilir misin ?
Bilmiyorum nasıl dayandığımı..
Ben susuyorum işte
Sen anlamaz mısın gözlerimden ?
Zaten artık görmez kimse diyorum kendime…
Ne oturup uzunca baksam
Nede yoksun diye saatlerce ağlasam…
Sahi, ya bir gün sana
“Gel” der gibi bakarsam ?..
Beni bu kadar ağlatacak nesi vardı bu hayatın?
Kimin unuttuğu gözyaşlarına sahip çıkmıştım çünkü sadece bir kişinin olamayacak kadar çoktu gözyaşlarım.
En sevdiğin incitmişti yüreğimi.
Neden kıymıştı bana, neden anlamaya çalışmamıştı bir kez olsun?
ErZeN