Binbir zorlukla büyütürler çocuklarını, alçak gönüllülükle yoğururlar, kimseye tamah etmezler. Sağda solda para yardım diye onları birşey isterken göremezsiniz.
Ailelerini doyurdular mı şükrederler. ‘Daha ne olacak, aç değil açıkta değiliz; bundan ötesi vatan sağolsun’ derler başka birşey demezler.
Bunlar olsun dünyada onlardan zengini yoktur.
Yatlarınız katlarınız, uçaklarınız olsa da onların bu mutluluğunu anlayamayız.
Hatırlar mısınız küçükken küçücük şeylerle mutlu olurduk.
İşte bu insanlar artık toplumda yavaş yavaş yitip giden bu küçük şeylerle mutlu olmanın yıkılmaz kaleleridir. Başka birşeye ihtiyaç duymazlar.
İnsanın içini dağlayan bir fakirlikte dünyanın en zengini olabilmek.
Çocuklarına da bu hayatta bir tek hırsı öğretirler… Sonuna dek vatan sevgisi… ‘Hele oğlum sen daima vatanın için elinden geleni yap; varsın bilmesinler senin adını, Allah bilsin biz bilelim yeter.’
Bu hep böyledir. Tarihte de, Çanakkale Savaşında da böyledir. Böyle de kalacaktır.
Tıpkı bu baba gibi… Bu oğlu Gökhan Kılıç’ı şehit vermiş baba Adanalı Mehmet Kılıç gibi.. Oğlunun acı haberini aldığında o yüzündeki bakışı hangimiz unutabildik…
Bu babalar dünyanın en asil insanlarıdır.
Gerekirse aynı gömleği ceketi yeleği aylarca yıkar yıkar giyerler. Giyerler ki çocukları okusun vatanına milletine faydalı olsun. Tek dertleri vatanına milletine faydalı evlatlar yetiştirmektir.
İşte tıpkı bu baba gibi.
Aslında bu detayı daha önce haberlerde de görmüştüm. Dikkatli editörler buna dikkat çekmişti. Ama bugün fotoğraflarda görünce bu cenaze de dahil, aynı gömleği giyen bu yüce adama bu yüce babaya bir sorumluluk hissettim.
Şehit oğlu ile daha önce gurur duyarak çektirdiği ve şehit haberini aldığı andaki iki ayrı fotoğrafta da üzerinde aynı olan gömleği ve yeleği gibi.
İnanın, bu isimsiz insanların duruşu ile bu insanların isimsiz çocuklarının kahramanlıkları ile bu ülke ayakta duruyor. Durmaya da devam edecek.
Biz şimdi üzüldük geçtik.
Ama inanın onlar hepimizden daha dik, dimdik ayakta ve vatanları için bekliyor kendileri ve çocukları ile…
Acılarına rağmen hala vatan için daha ne yapabilirim diyecek kadar büyük bir asaletle…
Sonsuza dek.
Bu ailelere sahip çıkabilirsek, birbirimizi yediğimiz şu ölümlü dünyada bu insanları az da olsa örnek alabilirsek en büyük onur olsun bize…
En güzel günler ülkemizin olsun..