Fonda : Xecê Herdem – Bundan Öte

Bazen gidecek yer bulamazsın.

Gittiğin her yön çıkmaz sokak, değiştirdiğin her yol seni aynı yola götürür…

Ortada dursam dersin.

Sadece duruversem öylece.

Dokunamasalar bana, kirletemeseler.

Kendi kendime zamanla küçülüp yok oluversem dersin.

Ama onlara değmeden.

Kapatıp gözlerimi, kurduğum düşlerle birlikte ölsem.

Gidecek yerim olmaması, bir yere gitmemi gerektirmez ki dersin.

Olduğum yerde durayım en iyisi.

Benden anlamadın sevdamdan  anla

Senin gülüşünle yaşadığımı

Akşamı ettiğim senden kalanla

Sabaha seninle başladığımı

Benden anlamadın aşkımdan  anla

Ben arsızın biriyim işte

Huysuzum biraz

Sensizliğe de hiç katlanamam bilir misin ?

Bilmiyorum nasıl dayandığımı..

Ben susuyorum işte

Sen anlamaz mısın gözlerimden ?

Zaten artık görmez kimse diyorum kendime…

Ne oturup uzunca baksam

Nede yoksun diye saatlerce ağlasam…

Sahi, ya bir gün sana

“Gel” der gibi bakarsam ?..

Beni bu kadar ağlatacak nesi vardı bu hayatın?

Kimin unuttuğu gözyaşlarına sahip çıkmıştım çünkü sadece bir kişinin olamayacak kadar çoktu gözyaşlarım.

En sevdiğin incitmişti yüreğimi.

Neden kıymıştı bana, neden anlamaya çalışmamıştı bir kez olsun?

ErZeN

Bir yanıt yazın