Biz her gün itilip kakılıyoruz,
Biz her gün görmezden geliniyoruz,
Biz her gün bir uzvumuzu kaybediyor sakat kalıyoruz,
Biz her gün ÖLÜYORUZ…
Evet biz her gün aslında trafikte normal şeridi kullanarak motosiklet kullanmak istiyoruz. Fakat araç kullananların çoğu bizi görmüyor, araç kullanırken aynı zamanda telefon kullanıyorlar. Sosyal medyada beğeni yapıp cevap yazıyorlar, paylaşım yapıyorlar, telefonda sohbet ediyorlar dikkatleri dağılıyor, gözler yoldan çok telefonda araç kullanıyorlar…
Normal olması gereken şeritte seyrederken bizi fark edenlerden tepkiler alıyoruz, bu şeritte ne işiniz var kenardan gidiniz, emniyet şeridinden gidiniz diye kavgaya varacak kadar küfürler, hakaretler de dahil tepkiler alıyoruz…
Oysaki araç kullanıcıları bilmeliler ki trafik kuralları, trafik cezaları bizler içinde aynı. Onların hakkı olan bizimde hakkımız…
Üzerimize aracını kırarak bizi yolun kenarına veya emniyet şeridine itiyorlar..
Yan kapıyı açarak bizi korkutmaya, tereddütte bırakmaya çalışıyor, bize hata yaptırarak kaza yaptırıyorlar… Bunu yaparken de ne yazık ki gülüyorlar eğleniyorlar…
Kazaların sonucu ölümle sonuclanıyor…
Görmemezlikten duymamazlıktan gelip kenara çekiliyor yol veriyoruz…
Bu gibi araç kullanıcılarından uzaklaşmak için ya emniyet şeridini kullanıyoruz yada iki araç arasından geçerek normal şeridimize geçmeye çalışıyoruz…
Bunda da yine motosiklet kullanıcısı suçlu oluyor iki araç arasından geçiyor, emniyet şeridini kullanıyor diye… Oysaki motosiklet kullanıcısını buna iten araç kullanıcılarıdır… Motosiklet kullanıcısı kendini güvene almak için buna mecbur bırakılıyor…
Asla sinyal vermiyorlar, sinyal vermeden şerit değiştiriyorlar bir anda üzerine, önüne direksiyonu çeviriyorlar seni görmüyorlar çünkü yola değil telefona bakıyorlar bir anda karar verip uyguluyorlar…
Ana yoldan tali yola veya yan yola çıkarken sinyal vermezler, son anda direksiyonu kırarak tali yola veya yan yola çıkmaya çalışırlar çünkü gözleri yolda değil telefondadır. Sapağı kaçırmak üzereler etraflarına bakmadan kontrol etmeden… Motosikleti ya altlarına alırlar yada kaza yapmalarına neden olurlar…
Yoğun trafikte önünde duran aracın arkasında duramıyorsun… Çünkü arkadan gelen araç sürücüsü telefona bakıyor seni görmüyor sana çarptıktan sonra senin orada olduğunu fark ediyor ondan sonra duruyor…
Sen iki araç arasında ya eziliyorsun yada yıllarca sakat kalıyorsun… Senin burada ne işin vardı diyorlar…
Başında araştırmacı, prof.,doc., dr., Olan köşede kalmış, halk için hiçbir gerçek bilgilendirme yapmayan, takım tutar gibi siyasi parti tutan sözde yazarlar, hatta daha ileri gidip Atatürk’ün gazetesinde fetö ve pkk’lı teröristleri görmeyip bunlar motosiklet terörü deyip ‘’Teröristle motosiklet’’ kelimesini aynı cümlede kullanan zavallı sözde yazarlar, kendini gündeme çıkarmak için motosikletçilere saldıran yazarlar… Yeni mezun olmuş haber yapma kaygısı ile motosikletçilere saldıran kendilerini haberci ve gazeteci sanan zavallılar…
Yaptıkları ve yazdıklarından dolayı iletişime geçildiğinde geri vitese takan bu tv kanalları ve yazarlar, bilmezler ki motosiklette geri vites yoktur.. Bu kadarda bilgisizlerdir.
Motorunu park edeceksin yer bulamıyorsun… Otoparklar koskoca yere kaplayacaksın olmaz diyor… Belediyeye ait otoparklar seni içeri bile almıyor yasak diyorlar… Yol kenarına park ediyorsun trafik cezası yiyorsun… Kaldırımın bir kenarına yayayı engellemeyecek şekilde park ediyorsun. Bu motosikletçiler kaldırımlara kadar her yeri kaplıyorlar….
Yani hiçbir yerde hakkımız da yerimiz de yok…
Ama aslında her yerde hakkımız da yerimiz de var… Sadece saygı istiyoruz… Bizler nasıl saygı gösteriyorsak aynı saygıyı da bekliyoruz…
Motosikletlileri tanımaya çalışın iletişime geçin çevreye ne kadar duyarlı olduklarını, yardım sever olduklarını, saygılı olduklarını göreceksiniz.
Hatta yanlarında fazladan ekipman varsa birlikte trafiğe çıkmayı teklif edin kabul edeceklerdir. Nelerle karşılaşıldığını yaşayarak görmeniz daha iyi empati yapmanızı sağlayacaktır…
Birkaç tanesini yazayım:
Yazları köy okullarına giderler tamirat ve boya badana yapmak için…
Kütüphanesi olmayan okullar için kitap toplarlar…
Kışlık mont, bot, vb. giyecekler , kırtasiye malzemeleri gönderirler tespit edilen okullara…
İlk yardım eğitimleri vardır ihtiyacı duyulduğunda ambulans gelene kadar yardımcı olurlar sonra ambulansa teslim eder yollarına devam ederler…
Belirli bir süre alınıp sevilen sonra ormanlara veya yaşam alanı dışına terkedilmiş hayvanlara yiyecek götürürler onlara bakarlar beslerler…
Afet durumları için eğitim almışlardır… Bir afet durumunda en hızlı şekilde ulaşırlar…
Buna benzer yazmakla bitmeyecek kadar faaliyetler de bulunurlar…
Ama bunları asla kimselerin gözlerine sokmazlar… Orada burada yazmazlar, kendi içlerinde yaparlar… Çünkü karşılıksız yaparlar desinler için yapmazlar… Bunlarla mutlu olurlar…